Συνέντευξη Καμινάρη Βαγγέλη

Μεγάλη τιμή και πρόκληση ο Ασκληπιός

           

            Εργάτης του αθλήματος, με σημαντικές διακρίσεις στο χώρο, μέλος του προπονητικού team της Εθνικής Ανδρών 1993-95 με επικεφαλής τον μεγάλο Χιλμπέρτο Χερρέρα, βοηθός προπονητή της Εθνικής γυναικών 1993.

            Θεωρεί μεγάλη τιμή και πρόκληση τον Ασκληπιό θέτοντας σαν στόχο να πάει το Σύλλογο ένα βήμα πιο πέρα. Πιστεύει στην συνεργασία αθλητών-διοίκησης-γονέων για το καλό της ομάδας και θεωρεί παράσημο για έναν προπονητή να τον αποκαλούν ¨ ακούραστο εργάτη του αθλήματος¨

            Με μεγάλη χαρά μίλησε στο blog του Ασκληπιού

            Κύριε Καμινάρη

1. Με την ευκαιρία της ανάληψης του γυναικείου τμήματος, και θέλοντας να σας γνωρίσει καλύτερα ο κόσμος, πείτε μας λίγα λόγια για σας.

Είμαι καθηγητής Φυσ. Αγωγής του 32^ου Δημ. Σχ. Τρικάλων και προπονητής Πετοσφαίρισης Α΄ κατηγορίας. Σπούδασα στο ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Αθηνών (Καποδιστριακό), από όπου πήρα το πτυχίο μου καθώς και το δίπλωμα της Ειδικότητας Πετοσφαίρισης με «Άριστα». Ξεκίνησα την προπονητική μου καριέρα το 1982 και έχω καθοδηγήσει αρκετές ομάδες έως σήμερα. Σημαντικότατη περίοδο στην καριέρα μου είναι η συμμετοχή μου στην προπονητική ομάδα της Εθνικής Ανδρών την περίοδο 1993 -95, με επικεφαλής προπονητή τον κ. Χιλμπέρτο Χερρέρα, καθώς και τη συμμετοχή μου ως βοηθός του προπονητή της Εθνικής Γυναικών κ. Γιώργου Δερμάτη το καλοκαίρι του 1993.

      Την περίοδο 1997 έως 2004 δίδαξα το μάθημα της Πετοσφαίρισης καθώς και την Ειδικότητα Πετοσφαίρισης στο ΤΕΦΑΑ Τρικάλων, ως αποσπασμένος καθηγητής.

2. Επιστροφή μετά από αρκετά χρόνια στην ομάδα του Ασκληπιού. Τι  ήταν αυτό που σας έκανε να αναλάβετε την ομάδα και τι σημαίνει για σας αυτή η επιστροφή;

Θεωρώ τον εαυτό μου έναν εργάτη του Τρικαλινού Βόλεϊ (σε όλες τις εκφάνσεις του). Επομένως η πρόσκληση του Δ.Σ. της ομάδας να αναλάβω τα ηνία της, αποτέλεσε για μένα μεγάλη τιμή και ταυτόχρονα μεγάλη πρόκληση.

      Η επιστροφή μου δεν σημαίνει τίποτε παραπάνω από τη συνέχιση της προσφοράς μου στον Τρικαλινό αθλητισμό και συγκεκριμένα στο άθλημα της καρδιάς μου.

3. Μετά από σχεδόν ένα μήνα με τις αθλήτριες στην προετοιμασία, πως βλέπετε το μέλλον του γυναικείου τμήματος;

Αρκετά ελπιδοφόρο διότι από τη μία στελεχώνεται από αθλήτριες με Α κεφαλαίο, αθλήτριες που θα ήθελε κάθε προπονητής να συνεργάζεται μαζί τους και από την άλλη η παραγωγή αθλητριών από την Ακαδημία του συλλόγου εγγυάται το μέλλον της ομάδας μας.

4. Τι στόχους θα βάζατε για την νέα χρονιά σε όλα τα τμήματα των γυναικών; (Γυναίκες-Νεάνιδες-Κορασίδες-Παγκορασίδες)

Οι στόχοι που θέτω είναι δύο. Πρώτον να βοηθήσω τα κορίτσια να γίνουν ολοκληρωμένες και ακτινοβολούσες προσωπικότητες, μέσα και έξω από τα γήπεδα και δεύτερον την κατάκτηση της υψηλότερης διάκρισης που μπορεί να πετύχει το κάθε τμήμα ξεχωριστά.

5. Βρίσκεστε σε μια ομάδα που η συντριπτική πλειοψηφία των αθλητριών είναι σε πολύ νεαρή ηλικία. Τι θα λέγατε στους συντελεστές της ομάδας αθλήτριες –Διοίκηση-γονείς, έτσι ώστε να μπορεί ο καθένας από την πλευρά του να προσφέρει για το καλό του συνόλου;

Το τρίπτυχο Αθλήτριες – Διοίκηση – Γονείς μαζί με τους προπονητές αποτελεί ουσιαστικά την ίδια την ομάδα. Επομένως η καλή συνεργασία όλων των παραπάνω στελεχών εγγυάται το καλό του συνόλου. Επιμεριστικά τώρα για τις αθλήτριες να πιστεύουν στον εαυτό τους και να τολμούν να θέτουν στόχους και να αγωνίζονται για την κατάκτησή τους με επιμονή, υπομονή και συνέπεια μέσα από σκληρή δουλειά. Η Διοίκηση να είναι πάντα δίπλα στους αθλητές –τριες και να χαράζει νέους δρόμους, οδηγώντας τον Σύλλογο ψηλά σε διοικητικό επίπεδο. Τέλος οι Γονείς να συμπαρίστανται αμέριστα στα παιδιά τους, να τα βοηθούν, να τα ενθαρρύνουν, να αφουγκράζονται τις ανησυχίες τους, να μην καλλιεργούν πολύ υψηλές προσδοκίες και τέλος να συνεργάζονται και να επικοινωνούν συχνά με τους προπονητές των παιδιών τους.

6. Κατά την γνώμη σας πότε ένας προπονητής μπορεί να θεωρηθεί πετυχημένος και τι είναι αυτό που χρειάζεται ένας προπονητής για να πετύχει στο έργο του;

Ένας προπονητής, κατά την προσωπική άποψη, θεωρείτε πετυχημένος όταν δημιουργεί και ταυτόχρονα προάγει τους αθλητές του, καθιστώντας τους φωτεινές και ολοκληρωμένες προσωπικότητες.

Το μεγαλύτερο παράσημο για έναν προπονητή είναι να τον αποκαλούν «ακούραστο εργάτη του αθλήματος».

Για να πετύχει χρειάζεται αμέριστη συμπαράσταση από το περιβάλλον (διοίκηση, γονείς, φιλάθλους), υπομονή, ενθάρρυνση και κάθε βοήθεια στο έργο του.

7. 2014. Πως βλέπετε το Βόλεϊ σε τοπικό αλλά και Εθνικό επίπεδο και τι είναι αυτό που θα πρέπει να γίνει για να ¨πάει¨ το άθλημα ένα βήμα πιο πέρα;

Σε τοπικό επίπεδο παρουσιάζει μια ανοδική πορεία με τις επιτυχίες τόσο των γυναικείων τμημάτων όσο και των ανδρικών. Οι επιτυχίες των κορασίδων και παίδων, οι κλήσεις σε κλιμάκια και Εθνικές ομάδες καθώς και οι μεταγραφές αθλητών και αθλητριών σε ομάδες Α΄ εθνικής κατηγορίας πιστοποιούν την ανοδική πορεία του Τρικαλινού βόλεϊ. Επίσης η εμφάνιση νέων σωματείων δείχνει μια στροφή του νεαρόκοσμου της πόλης μας και του νομού στο βόλεϊ. Αν μη τι άλλο αισιόδοξη προοπτική.

Σε Εθνικό επίπεδο δεν είμαι τόσο αισιόδοξος, ιδίως για το ανδρικό κομμάτι. Βλέπω καθοδική πορεία του ανδρικού βόλεϊ και αντίθετα ανοδική για το γυναικείο.

Για το παραπάνω βήμα πρέπει να μπει το άθλημα μέσα σε όλα τα σπίτια της χώρας μας. Αυτό θα γίνει μόνο από την προβολή του αθλήματος μέσω της Δημόσιας Τηλεόρασης. Όταν τα συνδρομητικά κανάλια δείχνουν τα υπόλοιπα αθλήματα, είναι ευκαιρία για τη Δημόσια Τηλεόραση να δείξει το άθλημά μας. Είναι απαράδεκτο να διεξάγεται το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανδρών στην Πολωνία και να μην βλέπουμε ούτε ένα στιγμιότυπο, να μην ακούμε ούτε μια είδηση από κανένα κανάλι. Δεν υπάρχει μόνο το Μπάσκετ και το Ποδόσφαιρο σ’ αυτή τη χώρα. Αν λοιπόν υπάρξει η ανάλογη προβολή τότε θα έχουμε και μεγαλύτερη προσέλευση παιδιών στα σωματεία.

8. Σχολείο-Αθλητισμός. Πως μπορεί ο σύγχρονος μαθητής να συνδυάσει την μάθηση με την άθληση όταν είναι αναγκασμένος να βρίσκεται συνεχώς μεταξύ Σχολείου και φροντιστηρίου;

Το εκπαιδευτικό μας σύστημα πότε δεν βοήθησε τον αθλητισμό σ’ αυτή τη χώρα. Ούτε τον σχολικό αθλητισμό, ούτε τον εξωσχολικό. Από τη μια κόβει ώρες από το μάθημα της Φυσικής Αγωγής στα σχολεία και από την άλλη συνθλίβει τους μαθητές στις Συμπληγάδες του εξεταστικού συστήματος.

Προσωπικά, τα παιδιά που ασχολούνται με τον αθλητισμό έχουν κερδίσει τον σεβασμό μου και είναι πραγματικοί ήρωες. Καταφέρνουν, όχι χωρίς θυσίες είναι αλήθεια, να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις τους και τις περισσότερες φορές να πετυχαίνουν τους στόχους τους. Ωριμάζουν μέσα στα γήπεδα και γίνονται φωτεινά παραδείγματα για τους συνομηλίκους τους.

      Η σωστή οργάνωση του διαθέσιμου χρόνου τους είναι το κλειδί για την επιτυχία στο διπλό αγώνα τους. Η βοήθεια επίσης από τους γονείς απαραίτητη για να πετύχουν τα παιδιά στα αυξημένα καθήκοντα.

9. Τι θα πρέπει να κάνει ο φίλαθλος για να βοηθήσει την προσπάθεια παικτών-προπονητή-Διοίκησης για να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα; (και δεν εννοούμε την νίκη αυτή καθαυτή)

Να βρίσκεται συνέχεια δίπλα στους αθλητές και να χειροκροτεί κάθε τους προσπάθεια θετική ή αρνητική. Να στηρίζει τον αγώνα των αθλητών και να τους επιβραβεύει συνεχώς.

10. Τι θα λέγατε σε ένα παιδί έτσι ώστε να του κεντρίσετε το ενδιαφέρον να ασχοληθεί με το Βόλεϊ;

Το άθλημα του Βόλεϊ προσφέρει μοναδικές συγκινήσεις, τέτοιες που δεν συναντάς σε κανένα άλλο άθλημα ατομικό ή ομαδικό. Προσφέρει την ολοκλήρωση του αθλητή στο προσωπικό και κοινωνικό τομέα, διότι είναι το μοναδικό άθλημα που στηρίζεται εξ ολοκλήρου στην ΟΜΑΔΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ τιθασεύοντας τον εγωισμό και την έπαρση. Προάγει το αλληλοσεβασμό και τον αλτρουισμό. Από την άλλη αναπτύσσει ιδανικά αθλητικά σώματα με επιδόσεις που ταιριάζουν σε σπρίντερ και άλτες του ύψους μαζί. Η εκρηκτικότητα των αθλητών του Βόλεϊ και η ταχύτητα αντίδρασης τους βρίσκεται ψηλότερα από πολλά άλλα δημοφιλέστερα αθλήματα.

Αυτά θα του έλεγα και θα πρόσθετα ακόμη, ότι στην ακαδημία μας θα βρει αυτό που του ταιριάζει, μέσα σε ένα κλίμα αγάπης προς το παιδί και παιδαγωγικής προσέγγισης.

Τρίκαλα 20/9/2014

Για το site του Ασκληπιού

asaskv25.blogspot.com